Monday, November 21, 2011

ನಾನು ನವಚೇತನ, ನನ್ನೆಸರು ನವೋದಯ

ನನ್ನ ಸ್ಕೂಲ್ ಶುರುವಾಗಿ ೨೫ ವರ್ಷ ಆಯ್ತಂತೆ...ಎಲ್ಲರು ಜೋರು ಜೋರಾಗಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸುವಾಗ ನಾ ಯಾಕೆ ದೂರ ಇದೀನಿ ಗೊತ್ತಾಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ...ಆದರು ಪಟ್ ಅಂತ ನನ್ನ ಸ್ಕೂಲ್ ದಿನಗಳ recap .

ಅರ್ಪಣೆ : ನನ್ನ ಬದುಕಿಗೆ ಕನಸು ತುಂಬಿಕೊಟ್ಟ ನವೋದಯದ ದಿನಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು 13th batchನ ಎಲ್ಲ ಸೂಪರ್ talented ತಲೆಗಳಿಗೆ

Entrance Exam
ಏನೇನು ತಿಳಿಯದ,ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ, ಆಟ ಅಷ್ಟೇ ಇದ್ದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಫಾರಂ ಅಪ್ಪ ತಂದಾಗ ಏನೇನು ಅರ್ಥ ಆಗದ ನಾನು ತುಂಬ ಖುಷಿ ಪಟ್ಟಿದ್ದೆ.. ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬುಕ್ ತಂದು, ಹೆಡ್ ಮಿಸ್ ಹತ್ರ ಮಾತಾಡಿ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಹಾಕಿದ ಮೇಲೆ... ಇನ್ನು ಓದಬೇಕು ashte ಆದರೆ ಆಟದಲ್ಲಿ ಓದಲಿಕ್ಕೆ ಆಗಬೇಕಲ್ಲ exam ೧ ವಾರ ಮೊದಲು ಅಮ್ಮ ಬೈದು ಬುಕ್ ತೆಗಿಸಿ ಓದು ಅಂತ ಕೂತಾಗ ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಓದಿದಾಯ್ತು .. exam ದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆನೇ ಎದ್ದು ಹೋಗಿ exam ಬರಿವಾಗ ಏನೇನು tension ಇರಲಿಲ್ಲ ಒಂಥರಾ ಆಟದ ಥರ ಹಳೆ ಸ್ಚೂಲಿನ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಗೆಲ್ಲ ಮುಖ ತೋರಿಸಿ ಬಂದ ಹಾಗೆ

ಅಂತು ಬಂತು result
ಎಂದಿನಂತೆ ಸ್ಕೂಲ್ ಬಿಟ್ಟ ಮೇಲೆ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಶೂ ಬಿಚ್ಚಿ, ಕಲ್ಲು ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡು,ತಂಗಿನ ಓಡಿಸ್ಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ಬಂದ್ರೆ ಆಫೀಸ್ಇಂದ ಬೇಗ ಬಂದಿದ್ದ ಅಪ್ಪ ಫುಲ್ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿದ್ರು, ಅಮ್ಮ ಅಧ್ಯಕೋ ಮೌನದೇವತೆ ಥರ ಕುಳಿತಿದ್ದರು ಆಮೇಲೆ ತಿಳೀತು ನಾನು ಯಾವತ್ತೋ ಬರೆದ ಬೇರೆ ಸ್ಕೂಲ್ ಅದ್ಮಿಸ್ಸಿಒನ್ ಎಕ್ಷಮ ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಪಾಸ್... ಮುಂದೆ ಎಲ್ಲರಿಗು ಟೆನ್ಶನ್ ಆ ಸ್ಕೂಲ್ Residential school ಅಂತೆ, ತುಂಬ ಒಳ್ಳೆ ಸ್ಕೂಲ್ ಅಂತೆ, ಅವಕಾಶ ಸಿಗೋದೆ ಕಷ್ಟ ಅಂತೆ, ನಾನು ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಸ್ಕೂಲ್ ಅಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕು, ಊಟ ತಿಂಡಿ ನಿದ್ದೆ ಎಲ್ಲ ಅಲ್ಲೇ... ಆಗ ಶುರುವಾಯ್ತು ಭಯ.... ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಪ್ರಪಂಚ, ಮನೆ, ನನ್ನ ಸ್ಕೂಲ್, ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್( ಸುಧಾ, ಚಂದ್ರಮತಿ, ರೋಹಿಣಿ) ಎಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟು ದೂರ ಹೋಗ್ಬೇಕು....

Admission
ಅಂತು admission ದಿನ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮನ ಜೊತೆ ಹೋದಾಗ, ನಾನು ಮೊದಲು ನೋಡಿದ್ದು ವಿಭಾ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ parents ತರಾನೆ tension ಅಲ್ಲಿ ಇಂದ ಅವಳ parents.... ಅದೇನೋ ಲಿಸ್ಟ್ ಅಲ್ಲಿ ನಂದು ೧೧ನೇ ಹೆಸರು... ಆಫೀಸ್ ಇಂದ ನನ್ನ ಹೆಸರು ಕರೆದಾಗ ಓಳಗೆ ಹೋಗಿ ಅವ್ರು ಕೇಳಿದ ಮೊದಲ ಪ್ರಶ್ನೆ ೧ ರೂಪಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಪೈಸೆ??? ೧೦೦ :) ಯಾವೊದೋ ಪದ್ಯ Rose is Red, Violet is Blue... ಇನ್ನು ೧೫ ದಿನ ಬಿಟ್ಟು ಟ್ರಂಕು, ಬಟ್ಟೆ-ಬರೆ, ಬಕೀಟು ಎಲ್ಲದರ ಸಮೇತ ಬರಬೇಕು....ಸಂಜೆ ಸಿಕ್ಕ ಗುಂಗರು ಕೂದಲ ಹುಡುಗಿ ನನ್ನ ಅಕ್ಕ-ಅಣ್ಣ ಇಬ್ರು ಇಲ್ಲೇ ಒಧ್ತಿದಾರೆ ಇಗ ನಾನು admission ಆಗ್ತಿದೀನಿ ಅಂತ ನಗ್ತಾ ಹೇಳಿದ _______(guess it :) )

ಮೊದಲ ದಿನ..
ಆ ದಿನ ನನ್ನ ಹೊಸ ಟ್ರಂಕು, ರೆಡ್ ಬಕೀಟು, ಬೆಡ್ ಶೀಟ್, ನನ್ನ ಹೊಸ ಸ್ಕೂಲ್ ಬ್ಯಾಗ್ ಜೊತೆ ಸ್ಚೂಲ್ನತ್ತ ಪಯಣ... dormetry ಎಂಬ ಪದ ಅದೇ ಮೊದಲ ಸಲ ಕೇಳಿ ಗಾಬರಿಯಾಗಿ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದ್ರೆ, ಖಾಲಿ ಕಾಟ್ ಗಳಿದ್ದ ಖಾಲಿ ಹಾಲ್, ನನಗಿಂತ ಮೊದಲೇ ಬಂದಿದ್ದ ಕೆಲವು ಹುಡುಗಿಯರು (ರಚಿತ,ಸ್ವಾತಿ,ಅನಿತಾ) ಅವರ ಪಕ್ಕ ನನ್ನ ಕಾಟ್.... ಆಮೇಲೆ ನಿದಾನವಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಬರಲಿಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ರು, ಸಂಜೆ ವೇಳೆಗೆ ಬೆಡ್, ತಟ್ಟೆ, ಬ್ಲಾಂಕೆಟ್ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಆಯಿತು ಆಮೇಲೆ ಅಮ್ಮ ಅಳುತ್ತ next week ಬಂದ್ಬಿಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿದ್ದು,ಅಪ್ಪ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಕೊಂಡಿದ್ದು ನನ್ನ partner ಅನುಶ ಅಕ್ಕಂಗೆ ನೂರು ಸಾರಿ ಜೋಪಾನವಾಗಿ ನೋಡ್ಕೊಮ್ಮ ಅಂದು ಅವರು ಹೋರಾಟ ಮೇಲೆ ಒಂಥರಾ ನೋವು... ಅದು ನೋವು ಅಂತನು ಗೊತ್ತಗಾದ ದಿನಗಳು ಅವು...yup!!!! ಸಂಜೆ ನಾನು ಅನಿತಾ ಪಿಳಿ ಪಿಳಿ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ ಜಗಳ (ಚಾಂದಿನಿ parents ಮತ್ತೆ ಶ್ರುತಿ parents ಕಾಟ್ ವಿಷಯಕ್ಕೆ) ಅಳು ತಡೆಯಲಾರದೆ ಬೆಡ್ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅತ್ತಿದ್ದು ಆಯಿತು...ರಾತ್ರಿ ಊಟ, ಆಮೇಲೆ ಎಲ್ಲ ಸೇರಿ ಆಟ ಆಡಿ, ೪ ಕಾಟ್ ಜೋಡಿಸಿ ಮಲಗಿದ್ದು ಆಯಿತು

ಒಂಟಿತನದ ಮೊದಲ ಅನುಭವ..
ಬೆಳಗ್ಗೆ ಜಾಗಿಂಗ್ ಹೋಗ್ಬೇಕು ಅಂತ ಭಯದಲ್ಲಿ ನಿದ್ದೆಯೇ ಬರದೆ ಹೊರಳಡುವಾಗ ಮಳೆ so, no jogging yippie:) :) ನಂತರ ನಡೆದದ್ದು ಒಂದು ಸವಿ ನೆನಪೇ ಅನ್ಬೇಕು...ಮೊದಲ prayer ಹಾಲ್ ಆಮೇಲೆ ಲೈನ್ ಆಗಿ ಬೇಲಿ ಆಚೆ ಸ್ಕೂಲ್ಗೆ ನಡೆದು ಹೋಗಿದ್ದು, ಮತ್ತೆ ತಿಂಡಿ, ಮತ್ತೆ ಕ್ಲಾಸ್, ಮತ್ತೆ ಊಟ, ಮಧ್ಯಾನ ಸ್ಟಡಿ, snacks, ಆಟ ಮತ್ತೆ ಸ್ಟಡಿ ಆಮೇಲೆ ಊಟ ನಿದ್ದೆ...ಒಂದೇ ಸ್ಕೂಲ್ ಇಂದ ಬಂದ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಇದ್ರೂ ಚಾಂದಿನಿ-ಸೌಮ್ಯ( Always Together), ರಚಿತ-ಸ್ವಾತಿ,ಶ್ರುತಿ-ವಿಂಧ್ಯ( More close), ಅರ್ಪಿತ-ಚೈತ್ರ,ವಿನುತ, ಲಿಲ್ ಗ್ಯಾಂಗ್ ವಿಭಾ-ವಿಂಧ್ಯ, always crying ಚಂದನ,ಅದಾಗಲೇ english ಅಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುತಿದ್ದ ಶ್ರೀದೇವಿ (who all still remember her first leadership), ಕೊನೆ ಕಾಟಿನ ನಂದಿತಾ, ಶುಭ-ಕಾವ್ಯ,ಆಶಾ-ಉಷಾ, ಭವ್ಯ, ಆಶಾ ಅಕ್ಕ( ಅಪ್ಪನ ಪರಿಚಯದವರ ಮಗಳು), Partner ಅನುಷಾ ಅಕ್ಕ, seniors ಜ್ಯೋತಿ ಅಕ್ಕ, ಸೌಮ್ಯ ಅಕ್ಕ, Not to forget ಅರ್ಚನ ಅಕ್ಕ(Still i have sort of respect fa her i donno y??) ಹುಡುಗರ ಮುಖ, ಯಾಕೆ ಹೆಸರು ನೆನಪಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ....ooooophs ಎಲ್ಲರು ಇದ್ರೂ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ ಜೊತೆ ಇರದ ಒಂಟಿತನ ಮೊದಲ ಅನುಭವ....ನಿಮ್ಮದು??

೫ ರ ಜೋಗ್ಗಿಂಗ್:
ನನ್ನ ಸ್ಕೂಲ್ ಲೈಫ್ನ ಸುಂದರ ನೆನಪುಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಒಂದು... ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ಬ್ರುಶ್ ಮಾಡಿ, ಇಲ್ಲ ಮಾಡದೆ ground ಹೋಗಿ ನಿದ್ದೆ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ವಂದೇ ಮಾತರಂ ಹಾಡಿ ಕುದುರೆಗಳ ಥರ ಓಡುತಿದಿದ್ದು.. ಹಾಗೆ ಯೋಚಿಸಿ ಸ್ಕೂಲ್ನ ಅಷ್ಟು ಜನ ೧೦೪೦ ಜನ ಓಡುತಿದ್ರೆ, ಇಡಿ ಮಾವಿನಕೆರೆ ಹೇಗೆ ಅಲುಗಾಡಿರಬೇಕು ಅಲ್ಲವ???(good morning fa mavinakere wid our jogging) ಟುಕು ಟುಕು ಟುಕು ಟುಕು ಓಟ... :) :) :) ಶೋಭನ ಮೇಡಂನ ಬೈಕೊಂಡು ಬೈಕೊಂಡು ಯದ್ವಾ-ತದ್ವ ಓಡುತಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಜೋಗ್ಗಿಂಗ್ ಈಗ ಆಫೀಸ್ ಹೋಗಿ-ಬರುವ ಓಟದ ಥರ ಬದಲಾಗಿದೆ ಅಂದ್ರೆ :( :(

Rules ಬೇಲಿಯೊಳಗೆ ಬಂದಿ
ನಮ್ಮ ನವೋದಯ super fishy rules
೧. ಹುಡುಗರ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಬಾರದು ( :) :D ನಾನು ಯಾರನ್ನು ಮಾತಡಿಸಿಲ್ಲಪ್ಪ :P )
೨. Jeans not allowed for ಗರ್ಲ್ಸ್ (
೩. ಮಂಡಿ ಮೇಲೆ ಇರುವ frock not allowed ( Gals!!! leaders!!! how u used to check it :):))
೪.ಸಂಜೆ ೬ರ ಮೇಲೆ ಸ್ಮೃತಿ ವನ ಬಂದ್ (ದೆವ್ವ ಇದೆಯಂತೆ ಹೌದಾಆ??? :) )
೫. juniors seniors bath room ಬಳಸಬಾರದು( 6th ಅವರಿಗೆ ಒಂದೇ :( )
೬. ಬಟ್ಟೆ ಒಗಿಯುವ ಕಲ್ಲು reservation
೭.Parents dormetry ಒಳಗೆ ಬರುವ ಆಗಿಲ್ಲ
8. ಪ್ರತಿ ವಾರ ನಡೆಯುವ meeting alli complaints ಗಳನ್ನೂ ಹೇಳುವುದು ( ನನಗೆ idu ಬಹಳ ಭಯ ತರಿಸುತಿದ್ದ ವಿಷಯ, ಯಾಕೆಂದರೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹೆಸರೇ ಹೇಳದೆ ಬೈದುಬಿಡುತಿದ್ದರು ಯಾರೋ ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಿರ ಮಾಡಬೇಡಿ, ನನ್ನ ಭಯ, ಅದು ನಾನಾ?? :) :) )
೯.ಇನ್ನು ನೆನಪಿಲ್ಲ ,ನಿಮಗೆ ನೆನಪಿದ್ರೆ ಕಾಮೆಂಟ್ ಮಾಡಿ ಆಯ್ತಾ??

dining hallನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ study hours,ಪವರ್ ಇಲ್ಲದ ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಸೂಪರ್ ಶ್ರುತಿಯವರ fitting ಗುಂಡಿ :)

5 comments:

Girish A.N said...

channgi ide

ಭೂಮಿ said...

Thank girish

Sharu said...

I wish I could see you during this time, how u used to be in ur residential school :)

ಭೂಮಿ said...

s sharat anna those were the best days in ma life :)

ಹೆಸರು ರಾಜೇಶ್, said...

ನಿನ್ನ ನವೋದಯದ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಓದುತಿದ್ದೆ. ಚೆಂದದ ಬರಹ. ಮತ್ತೆ ಬರೆಯಲು ಶುರು ಮಾಡು. ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು, ಭಾವನೆಗಳು ಹಾಗೂ ನಿನ್ನ ಗ್ರಹಿಕೆಗಳು