ಮಳೆ ಮುಗಿದ ರಾತ್ರಿ- 2

ಮತ್ತೆ....
ಅವನು ಕಿ-ಹಿಡಿದು ತಬ್ಬಿದಾಗ
ಬಾಳು ಧನ್ಯವಾಯಿತೆಂದು ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ್ದೆ..
ನುಡಿದಿದ್ದ ಕಿವಿಯೊಳಗೆ, ನಿನ್ನಳೊಗಿನ ನಾನು
ನನ್ನೊಳಗಿನ ನೀನು ಒಂದೇ ಅಲ್ಲವೇನೇ??
ಮರೆತಿದ್ದೆ ಅವನಿಗಾಗಿ ಕಾದಿದ್ದ ದಿನಗಳ ನೆನೆಪು.....

ಬೆರೆತ್ತಿದ್ದೆವು ನನ್ನೊಳಗೆ ಅವನು, ಅವನೊಳಗೆ
ನಾನು, ಸೋತಿದ್ದೆವು ಮತ್ತೆನನ್ನೊ
ಗೆದಿದ್ದೆವು,ನಗುವಿನಲ್ಲಿ ಅತ್ತಿದ್ದೆವು....
ಅಂತೂ ಅವನೊಳಗಿನ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಅವನು ಸಿಹಿಯಾಗಿದ್ದೆವು..

ನಂತರ ಮತ್ತೆನಿದೆ......

ಮಳೆ ಮುಗಿದಿತ್ತು,ರಾತ್ರಿ ಆರಿತ್ತು
ನನ್ನೊಳಗೆ ಬೆಳಕಿತ್ತು,ಅವನ ನೆನಪಿತ್ತು
ಅಂವ ತಂದ ಕೊಡೆ ಮುರಿದಿತ್ತು,ನನ್ನ ಕನಸಿನ
ಕೊಡೆ ಹರಿದಿತ್ತು...
ಅಂತೂ ಮಳೆ ಮುಗಿದಿತ್ತು ರಾತ್ರಿ ಆರಿತ್ತು,ಕೊಡೆ ಹರಿದಿತ್ತು...
ಮನದೊಳಗೆ ನೆನಪು ಮಿನುಗುತ್ತಿತ್ತು........

ಮಳೆ ಮುಗಿದ ಈ ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲೂ ನೆನಪಾಗುತ್ತಾನೆ
ಅವನು, ನನ್ನೊಳಗಿನ ಅದೇ ತುಂಟಾನಾಗಿ
ಅವನೊಳಗಿನ ನಾನು ಈ ರಾತ್ರಿಯ ಮಳೆ
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಅವನು ಈ ಮಳೆ ಮುಗಿದ ರಾತ್ರಿಯ ಜೀವಂತಿಗೆ...

ಈ ಮಳೆ-ಮುಗಿದ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ನಾನು
ಗುನುಗುವ ಹಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅವ
ಜೀವಂತವಾಗುತ್ತಾನೆ, ನನ್ನೊಳಗಿನ ಬೆಳಕಾಗುತ್ತಾನೆ

ಅವನಿಗಾಗಿ ಕಾದಿದ್ದ ಹಗಲ ನೆನೆಪುಗಳು ಮಾಸುತ್ತದೆ...
ಮಳೆ ಮುಗಿದ ರಾತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಮನ ಬೇಡುತ್ತದೆ.......